Zaimki osobowe w języku angielskim są jednym z podstawowych elementów gramatyki, dlatego warto dobrze je poznać i zrozumieć. Dzięki temu, że zastępują rzeczowniki, pozwalają nam uniknąć powtarzania tego samego słowa w zdaniu lub rozmowie. Ich znajomość jest kluczowa – szczególnie na początkowym etapie nauki języka angielskiego. 🧐
Polskie i angielskie zaimki osobowe nieco się od siebie różnią, dlatego nie zawsze ich użycie jest dla nas intuicyjne. Jeśli masz pytania dotyczące zaimków w języku angielskim, ten artykuł jest właśnie dla Ciebie.
Czym są zaimki osobowe w języku angielskim?
Zaimki osobowe (subject pronouns / personal pronouns) w języku angielskim pozwalają nam uniknąć powtórzeń, co sprawia, że nasza wypowiedź brzmi naturalnie. Stosujemy je zamiast fraz rzeczownikowych.
Zaimków osobowych często używamy, by odnieść się do osób i rzeczy, które już zidentyfikowaliśmy:
A: Where’s the sugar?
B: It’s in the cupboard. (it = sugar)
A: Gdzie jest cukier?
B: Jest w szafie.
👉 Zaimki osobowe w formie podmiotu
💡 Zaimki osobowe w funkcji podmiotu działają jak podmiot w zdaniu. W konstrukcji zdań używamy ich przed czasownikiem, żeby pokazać, kto wykonuje daną czynność. Zaimka zazwyczaj nie pomijamy:
She loves dancing. – Ona kocha taniec. (nie: Loves dancing.)
💡 Rolą zaimków osobowych jest wskazywanie osoby i liczby. He, she, him i her wskazują także na płeć. Mają różne formy podmiotu i dopełnienia (oprócz you, it i one, które mają tylko jedną formę):
Scrolluj tabelę ➡️ na mobile
| Podmiot | Dopełnienie | Liczba | Płeć | Osoba |
|---|---|---|---|---|
| I | me | liczba pojedyncza | pierwsza | |
| you | you | liczba pojedyncza, liczba mnoga | druga | |
| he | him | liczba pojedyncza | męska | trzecia |
| she | her | liczba pojedyncza | żeńska | trzecia |
| it | it | liczba pojedyncza | trzecia | |
| we | us | liczba mnoga | pierwsza | |
| they | them | liczba mnoga | trzecia | |
| one | one | ogólna | trzecia |
🔎 Przykłady zdań
Monika is a doctor. She works in a local hospital. – Monika jest lekarzem. Pracuje w lokalnym szpitalu.
They seem happy. – Wyglądają na zadowolonych.
You can tell that he loves her. – Widać, że ją kocha.
They went to the cinema with us. – Poszli z nami do kina.
I know it’s snowing today, but I like it. – Wiem, że dziś pada śnieg, ale ja to lubię.
Bring them with you, please. – Przyprowadź ich ze sobą, proszę.
👉 Zaimki osobowe w formie dopełnienia
💡 Zaimków osobowych w formie dopełnienia (personal object pronouns) można używać we wszystkich innych pozycjach w zdaniu (np. po czasowniku lub po przyimku):
John is coming to see us in April. – John przyjedzie nas odwiedzić w kwietniu.
Thank you for everything you did for me. – Dziękuję za wszystko, co dla mnie zrobiłeś.
💡 Zaimków osobowych używamy również w funkcji dopełnienia jako orzeczników czasownika be:
That’s him. That’s the man I was talking about. – To on. To ten mężczyzna, o którym mówiłem.
💡 Niektóre zaimki osobowe w funkcji dopełnienia (me, him, her, us oraz them) możemy wykorzystać jako krótkie odpowiedzi – szczególnie w mowie potocznej:
A: Who ate all the cookies? – Kto zjadł wszystkie ciastka?
B: Me. – Ja. (bardziej formalnie – I did.)
➡️ I, me
→ I oraz me to zaimki wskazujące na mówcę lub pisarza. I jest formą podmiotu, a me formą dopełnienia:
I can’t come tomorrow. I’m working. – Nie mogę przyjść jutro. Pracuję.
Paweł asked me to get some milk. – Paweł mnie poprosił, żeby kupić mleko.
→ Może się zdarzyć, że usłyszymy me użyte jako podmiot w mowie potocznej po innym podmiocie + and:
Me and my friends went to the pub. – Ja i moi znajomi poszliśmy do pubu.
Za poprawniejszą formę uznaje się jednak My friends and I went to the pub.
→ Czasem używamy us w nieformalnej rozmowie, mając na myśli me:
Pass us the salt, will you? – Podaj mi sól.
➡️ You
→ Słowa you używamy po to, by odnieść się do słuchacza lub czytelnika. Jest to zarówno forma podmiotu, jak i dopełnienia. You może dotyczyć jednej lub więcej osób, a to, czy mówimy o liczbie pojedynczej, czy mnogiej zazwyczaj wynika jasno z kontekstu:
Tomek, do you need any help writing this e-mail in English? – Tomek, czy potrzebujesz pomocy, żeby napisać tego e-maila po angielsku? (liczba pojedyncza)
[Coach to team:] I need you to make more effort on defence. – [Trener do drużyny:] Musicie włożyć więcej wysiłku w obronę. (liczba mnoga)
→ Czasami używamy zwrotu you all w odniesieniu do wszystkich osób w grupie:
What would you all like for dinner? – Na co macie ochotę na obiad?
→ W nieformalnym kontekście możemy też użyć you, odnosząc się ogółem do ludzi, a nie do konkretnych osób:
You can vote if you’re over 18. – Możesz głosować, gdy skończysz 18 lat.
➡️ He, him, she, her
→ He i him (formy męskie) oraz she i her (formy żeńskie) to zaimki osobowe trzeciej osoby liczby pojedynczej. Tradycyjnie w oficjalnych pismach używano he i him w odniesieniu do obu płci. Obecnie często widzimy formy neutralne pod względem płci (np. he or she, he / she, s/he, they, them), stosowane, gdy nie wiemy, czy odbiora pisma lub dana osoba jest mężczyzną, czy kobietą.
The manager could help with your problem. He or she should be available today. – w znaczeniu: Kierownik powinien ci pomóc. Powinien / Powinna być dziś dostępny/a.
➡️ It
→ It stosujemy jako „pusty” zaimek, gdy mówimy o rzeczach. Nazywany jest również podmiotem fikcyjnym, w sytuacji gdy nie ma innego słowa, które mogłoby pełnić funkcję podmiotu – w szczególności, jeśli odnosimy się do pogody lub czasu:
It’s mine. – To jest moje.
It’s raining. – Pada deszcz.
It’s already 5 p.m. – Jest już godzina 17.
→ It używamy również w odniesieniu do krajów, pojazdów i maszyn. W niektórych tradycyjnych stylach czasem używano she, ale obecnie jest to uważane za niewłaściwe.
[BEZPŁATNY E-BOOK]
SZYBKA RANDKA Z ANGIELSKIM
10 praktycznych rzeczy, które powiedziałby Ci na pierwszej randce j. angielski… gdyby mógł mówić.
Wypełnij formularz, a podarujemy Ci ebooka z praktycznymi wskazówkami dotyczącymi nauki angielskiego.
Dodatkowo w kolejnych mailach przekażemy Ci mnóstwo wartościowej wiedzy, narzędzi oraz innych przydatnych materiałów, które możesz wykorzystać samodzielnie.
➡️ We, us
→ We i us używamy, by odnieść się do różnych grup ludzi, ale zawsze włączając mówcę. Zaimki te mogą odnosić się do mówcy + słuchacza lub mówcy + innych ludzi, ale nie do słuchacza lub ludzi ogółem (włączając mówcę):
We could order pizza tonight. – Moglibyśmy dziś zamówić pizzę. (we = mówca + słuchacz)
➡️ They, them
→ They i them wykorzystujemy, gdy chcemy odnieść się do konkretnych grup ludzi, rzeczy i zwierząt oraz do instytucji lub władz, a także grup ludzi ogółem:
Have you seen the elephants? They are so big. – Czy widziałeś słonie? Są ogromne.
They’re opening a new restaurant tomorrow. – Jutro otwierają nową restaurację.
🔎 Przykłady zdań
They don’t finish work till 5 p.m. – Nie kończą pracy do 17.
It’s getting late. – Robi się późno.
I haven’t got my key. – Nie mam klucza.
I saw Marta in town yesterday. She’s looking very happy. – Widziałam wczoraj na mieście Martę. Wygląda na bardzo szczęśliwą.
I need to help her with the dog. – Muszę jej pomóc z psem.
👉 Zaimki zwrotne / zaimki emfatyczne
💡 Zaimki zwrotne (reflexive pronouns) i zaimki emfatyczne kończą się na -self lub -selves. Zaimkami zwrotnymi posługujemy się, gdy chcemy odnieść się do form podmiotu zaimków osobowych:
We didn’t decorate the living room ourselves. Someone else did it for us. – Nie dekorowaliśmy salonu sami. Ktoś inny zrobił to dla nas. (We – personal pronoun, ourselves – reflexive pronoun)
| Zaimek osobowy | Zaimek zwrotny |
|---|---|
| I | myself |
| you (liczba pojedyncza) | yourself |
| he | himself |
| she | herself |
| it | itself |
| one | oneself |
| we | ourselves |
| you (liczba mnoga) | yourselves |
| they | themselves |
💡 Zaimków zwrotnych używamy, gdy podmiot i dopełnienie czasownika odnoszą się do tej samej osoby lub rzeczy:
She made herself a cup of coffee and sat down at the table. – Zrobiła sobie kawę i usiadła przy stole.
💡 Stosujemy je też, gdy chcemy jasno określić, do kogo lub czego się odnosimy:
Ania looked at herself in the mirror. – Ania spojrzała na siebie w lustrze. (podmiot i dopełnienie są takie same).
Ania looked at her in the mirror. – Ania spojrzała na nią w lustrze. (podmiot i dopełnienie są różne – Ania patrzy na kogoś innego w lustrze)
💡 Zaimki zwrotne są również wykorzystywane do podkreślenia czegoś:
The manager of the restaurant called us himself to apologise for the terrible meal. – Kierownik restauracji sam do nas zadzwonił, żeby przeprosić za okropny posiłek.
💡 Nie stosujemy zaimków zwrotnych samodzielnie jako podmiotów w zdaniu, ale możemy je zestawić z rzeczownikiem lub zaimkiem, by podkreślić podmiot.
I made the decision myself. – Sama osobiście podjęłam tę decyzję.
💡 Ich używanie z by oznacza ‘samemu’ lub ‘bez żadnej pomocy’:
Why don’t you go by yourself? – Dlaczego nie pojedziesz sam?
💡 Zaimki zwrotne są czasem używane zamiast zaimków osobowych, żeby zachować uprzejmy ton (ale nie używamy ich jako podmiotu zdania). Jest to subtelny sposób na wyrażenie szacunku lub grzeczności:
One should always respect oneself. – Zawsze należy szanować siebie.
💡 Gdy czasownik dotyczy codziennych czynności, nie stosujemy refleksyjnych zaimków, chyba że chcemy coś szczególnie podkreślić:
He washed the car. – On umył samochód.
He washed the car himself. – On umył samochód. (zaznaczamy, że zrobił to osobiście)
🔎 Przykłady zdań
Our charity depends on the support of people like yourself. – Nasza działalność charytatywna opiera się na wsparciu ludzi takich jak Ty.
Robert baked the cake all by himself. – Robert sam upiekł ciasto.
I don’t want to find myself in trouble. – Nie chcę wpaść w kłopoty.
Talk amongst yourselves. – Rozmawiajcie między sobą.
She’s going to the party by herself. – Idzie na imprezę sama.
👉 Zaimki względne
💡 Zaimki względne (relative pronouns) wprowadzają zdania względne (relative clauses). Najczęściej używane zaimki względne to who, whom, whose, which, what oraz that. Którego zaimka użyjemy, zależy od tego, do czego się odnosimy oraz od rodzaju zdania względnego:
We don’t know the person who donated money to the hospital. – Nie znamy osoby, która przekazała pieniądze na rzecz szpitala.
| Who | wobec ludzi oraz (czasami) zwierząt domowych | zdania względne określające (defining relative clauses) i nieokreślające (non-defining relative clauses) |
| Which | wobec zwierząt i rzeczy | zdania względne określające i nieokreślające, odnoszące się do całego zdania |
| That | wobec ludzi, zwierząt i rzeczy (nieformalnie) | zdania względne określające |
| Whose | 👉 znaczenie przynależności 👉 zazwyczaj wobec ludzi i zwierząt, czasem rzeczy w formalnych sytuacjach | zdania względne określające i nieokreślające |
| Whom | 👉 wobec ludzi w stylach formalnych lub w piśmie 👉 często z przyimkiem 👉 rzadko w rozmowie 👉 używamy zamiast who, jeśli who jest dopełnieniem / dopełniaczem | zdania względne określające i nieokreślające |
| Brak relative pronouns | gdy zaimek względny definiuje dopełnienie zdania | zdania względne określające |
🔎 Przykłady zdań
The candidates, whom we interviewed, were not suitable for this position. – Kandydaci, z którymi rozmawialiśmy, nie nadawali się na to stanowisko.
Whose present is it? – Czyj to prezent?
Which of those words is a noun? – Które z tych słów to rzeczownik?
Even though I love this painting, I don’t know who is going to buy it. – Mimo, że kocham ten obraz, nie wiem, kto go kupi.
Czym są zaimki nieokreślone w języku angielskim?
Zaimki nieokreślone w języku angielskim, czyli indefinite pronouns, odnoszą się do ludzi, miejsc i rzeczy w sposób ogólny.
Są to wyrazy, które kończą się na -body, -one, -thing oraz -where. Zapisujemy je jako jedno słowo. Wyjątkiem jest no one, które można zapisać jako dwa oddzielne wyrazy lub z użyciem łącznika (no one / no-one).
| somebody | someone | something | somewhere |
| anybody | anyone | anything | anywhere |
| nobody | no one | nothing | nowhere |
| everybody | everyone | everything | everywhere |
💡 Różnice w znaczeniu tych zaimków są takie same jak różnice między some, any i no. Każdego z nich używamy z czasownikiem w liczbie pojedynczej:
Is anyone helping mom with dinner? – Czy ktoś pomaga mamie z obiadem?
Everybody makes mistakes. – Każdy popełnia błędy.
I’m looking for somewhere I can park my car. – Szukam miejsca do zaparkowania samochodu.
💡 Końcówki -body i -one oznaczają to samo. W nieformalnych kontekstach częściej używamy zaimków nieokreślonych kończących się na -body niż zaimków kończących się na -one. Formy z -one są bardziej powszechne w formalnym piśmie / formalnej pisowni:
Nobody was interested in the meeting. – Spotkanie nikogo nie interesowało.
Does anybody speak English in this school? – Czy ktoś mówi po angielsku w tej szkole?
Everyone started to laugh. – Wszyscy zaczęli się śmiać.
💡 Do nieokreślonych zaimków możemy dodać przymiotnik lub wyrażenie przysłówkowe – pozwala nam to bardziej je sprecyzować:
A: What did you do on Saturday?
B: Nothing much.
A: Co robiłeś w sobotę?
B: Nic specjalnego.
Znajdź swojego wymarzonego Lektora angielskiego i ucz się rozmawiając na interesujące Cię tematy!
Flora
Stefan
Mikołaj
Zaimki osobowe – praktyczne ćwiczenia
This is Ola. (Her / she) …………… is my sister.
(Me / I) …………… don’t understand what you’re saying.
Our house is not as modern as …………… (your / yours).
The boys are too young to cross the street by …………… (them / themselves).
Have you seen the twins recently? (Them / They) …………… seem to be missing a lot of classes lately.
Poprawne odpowiedzi
This is Ola. She is my sister.
I don’t understand what you’re saying.
Our house is not as modern as yours.
The boys are too young to cross the street by themselves.
Have you seen the twins recently? They seem to be missing a lot of classes lately.
Podsumowanie
Zaimki osobowe w języku angielskim to nieodmienna część mowy, dzięki czemu nauka ich stosowania jest stosunkowo łatwa. Warto jednak pamiętać, że występują w różnych formach, a każda z nich pełni inną funkcję w zdaniu. Co też jest istotne, w wielu sytuacjach ich użycie może różnić się od tego, jakie znamy w języku polskim. Dlatego właśnie tak ważne jest zrozumienie specyfiki każdego zaimka. Opanowanie zasad nimi rządzących pozwoli nam swobodnie i poprawnie komunikować się po angielsku. 😊
Najczęściej zadawane pytania (FAQ) o zaimki osobowe (angielski)
Kiedy his, kiedy him?
Oba zaimki odnoszą się do rodzaju męskiego w trzeciej osobie liczby pojedynczej, ale mają różne zastosowania.
His to zaimek dzierżawczy, który pokazuje przynależność do osoby: This is his car. – To jego samochód.
Natomiast him jest zaimkiem dopełnienia: I saw him on Monday. – Widziałem go w poniedziałek.
Jakie wyróżniamy zaimki osobowe w języku angielskim?
Lista zaimków osobowych w języku angielskim jest następująca: I, me, you, he, him, she, her, it, we, us, they, them. Szczegółowe informacje dotyczące sposobu posługiwania się zaimkami osobowymi możesz znaleźć w tym artykule. 😊
Zaimki osobowe a zaimki dzierżawcze – różnica
Zaimki osobowe zastępują inne słowa w funkcji podmiotu lub dopełnienia.
Zaimki dzierżawcze (Possessive Pronouns) wskazują zaś na przynależność. Warto zwrócić tu uwagę na podobną rolę, jaką odgrywają przymiotniki dzierżawcze – stoją one przed rzeczownikiem, określając, do kogo coś należy. Przykładowo, w zdaniu This is my book. („To jest moja książka.”) my pełni funkcję przymiotnika dzierżawczego, który wskazuje na przynależność książki do mówiącego.
Potrzebujesz szybkich efektów?
Możemy pomóc – indywidualne lekcje z doświadczonymi Lektorami to gwarancja szybkich efektów. Angielski od pierwszej minuty i tematyka dostosowana do Twoich zainteresowań pozwolą Ci skutecznie przełamać barierę mówienia.
Odbierz bezpłatną lekcję próbną, podczas której przekonasz się o tym, jak wyglądają lekcje u Talkersów.
